SŁOWO OD PASTORA / 01.2024 

Jestem pewien, że każdy z nas (a prawdopodobnie każdy w Polsce) słyszał słowa „syn marnotrawny”. Tak zatytułowana jest i opowiada o nim przepiękna przypowieść Jezusa (Ewangelia Łukasza 15,11-32).

Jest to historia ludzkiego upadku i czekającej na powrót człowieka miłości Boga. Jednak im dłużej znam i czytam tę przypowieść, tym większą mam ochotę ten tytuł poszerzyć. Bo czy nie jest to także przypowieść o kochającym Ojcu? Albo o dwóch synach? Przecież nie tylko ten marnotrawny jest jej bohaterem.

Albo jeszcze inaczej: czy nie jest to także opowieść o domu Ojca??

Przecież młodszy brat wyrósł w rodzinnym domu, potem ten dom opuścił. Gdy w życiowym upadku przyszła refleksja, postanowił wrócić do Ojca, który czekał na niego w domu. W domu świętowano jego powrót. W domu też mieszkał starszy syn. Zatem wszystko, co dobre w tej przypowieści miało miejsce w domu. To, co złe poza nim. Zauważmy też, że w tej historii Ojciec mimo miłości i tęsknoty za synem nie wyruszył na jego poszukiwania ani nie organizował wysyłkowej, doraźnej pomocy. Nie wybierał się do chlewu. Czekał w domu.

Dopiero gdy lekkomyślny młodzieniec brutalnie zderzony z nieprzyjazną rzeczywistością, skruszony zbliżał się do domu – Ojciec wybiegł mu naprzeciw.

Wierzę, że opowieść ta jest ważną lekcją dla nas. Dom Ojca jest tym właściwym miejscem naszego życia. Przede wszystkim dlatego, że On sam tam jest. Obecność Ojca to największy atut i wartość Jego domu. On zapewnia nam zbawienie, ochronę, błogosławieństwa. Wypełnia nas swoim pokojem i radością. Tak, jak możemy czytać, Ojciec ubiera nas w „najlepszą szatę” – to symbol szacunku i poważania, daje pierścień – znak autorytetu dającego uprawnienia, oraz sandały – które odróżniały od niewolników zazwyczaj chodzących boso.     

Dom Ojca to także relacje z naszymi bliskimi. Nie jesteśmy samotnymi jedynakami! Mieszka z nami rodzina. To dodatkowa wartość, którą nie sposób przecenić. Są ci, na których zawsze możemy liczyć i ci, którzy zawsze mogą liczyć na nas. Uzupełniamy się, wspieramy, zachęcamy, korygujemy. Zdarzają się też w rodzinie osoby typu starszy brat. Nie zawsze podzielają naszą radość, mają inne zdanie w jakiejś kwestii, czasem nie najlepszą opinię o nas. Może nawet słusznie(?). Dobrze, że w obecności Ojca i rodzinnej atmosferze można nad tym popracować 😊.

Zauważmy też, że dom to miejsce zasobów, które gromadzimy i którymi dysponujemy. Dom zapewnia warunki życia w odpowiednim standardzie bezpieczeństwa, czystości, wygody. To, co wnosimy ze sobą do domu jest jego bogactwem. Nasz czas, siły, umiejętności, pieniądze, służenie tym co posiadamy i tym co potrafimy, nasza modlitwa, wiara, pogodny i płomienny duch – to wszystko tworzy zasoby, z których wszyscy korzystamy. Niech to sprawia nam radość! Nie bądźmy jak starszy brat, mający chyba bardziej mentalność sługi niż syna. Możemy też być wsparciem i błogosławieństwem dla tych, którzy jeszcze w domu Ojca nie zamieszkali.

Gdybym jednak opóźniał przybycie, to masz wiedzieć, jak trzeba sobie radzić w domu Bożym, który jest kościołem żywego Boga, filarem i podporą prawdy. 

1 list Pawła do Tymoteusza 3,15

Kościół – połączenie Boga i ludzi w Dom, Ciało, Filar Prawdy, Narzeczoną niech się umacnia w nas i przez nas.

Mieszkajmy w domu Ojca. W Jego obecności. W najlepszych relacjach z duchową rodziną. Wnosząc i korzystając z bogactwa zasobów.

Jacek Zatyka